De Travelling Wilburys

De ‘Travelling Wilburys’ is een band gevormd door een groep broers (de Wilburys) die rondtrekken en muziek maken, of toch niet? Als je de cd bestudeert zou je dat kunnen denken, maar we weten wel beter.

De Travelling Wilburys is een gelegenheidsband opgericht toen George Harrison een paar vrienden uitnodigde om mee te zingen bij een nummer dat op de b-kant van zijn album moest komen. Al snel kwamen ze erachter dat het nummer te goed was om alleen als b-kant te dienen. Ze besloten het als hit uit te brengen, en voor die gelegenheid werd een band opgericht. 

George Harrison, Tom Petty, Roy Orbison, Bob Dylan en Jeff Lynn vormden deze band die zich de ‘Travelling Wilburys’ noemde. Het eerste nummer was ‘Handle me with care’, dat een enorme hit werd in 1988. Er volgden nog een aantal hits, maar helaas overleed Roy Orbison  onverwacht aan een hartaanval. (in de clip van ‘The end of the line’, het laatste nummer waar hij nog aan meegezongen heeft, wordt bij zijn gedeelte zijn foto getoond en zijn gitaar die in een schommelstoel tussen de andere bandleden staat.)

Er is nog een tweede cd uitgekomen, Travelling Wilburys deel 3. Naar verluidt was deze titel een geintje van George Harrison die het wel leuk vond om mensen in de war te maken.

Op deze twee cd’s staan heerlijke nummers, waar het karakteristieke stemgeluid van Tom Petty of Roy Orbison meteen herkenbaar is. De muziek is een mix van jaren 50 muziek, rock, met Bluegrass en country invloeden en af en toe een stukje Beatles. Je merkt dat dit goede vrienden zijn, de muziek is geweldig en je hoort gewoon dat ze dit met enorm veel plezier gemaakt hebben.

De twee cd’s van de Travelling Wilburys is één van de beste aankopen die ik laatst heb gedaan.

Reacties

  1. Helemaal mee eens! Ik ken alleen cd 1, maar die vind ik super. Groetjes van Emma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Emma, dank je voor je berichtje. Inderdaad cd 1 is helemaal geweldig!

    groetjes, Bettina

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi. De Traveling Wilbury's deel 1, die ik kocht in 88 is de beste cd/plaat die ik ooit kocht. Deel 2 was niet slecht, maar zonder Roy Orbison, die in sept. 88 overleed ontbrak er toch iets. Vandaag was ik iets aan 't schrijven over Del Shannon. Men heeft die gevraagd om Roy te vervangen, maar die pleegde in 90 zelfmoord, net toen hij op het punt stond een schitterende come-back te maken.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts